Coronamoeheid
Een goed idee zou zijn in plaats van de spreken over coronamoeheid, een stap terug te doen. En even alles op een rijtje te zetten waar we mee bezig zijn. Er komen amper patiënten bij in de ziekenhuizen en dus moeten we ons concentreren op het aantal besmettingen. Echt? Het discours was altijd dat het ging om de redding van ons gezondheidssysteem. Sinds wanneer is dat niet meer zo? Sinds wanneer gaat het over besmettingen, ook al hebben de meesten geen problemen en zijn ze zelfs niet ziek?
Als er nu geen tegendiscours komt in de pers, dan zijn de journalisten alle geloofwaardigheid kwijt. Want dan zijn ze gewoon slaafjes. En een pers die bestaat uit slaafjes is geen pers meer. Want die moet kritisch zijn. Alles in vraag stellen. Discussies uitlokken. Waar is onze pers gebleven?
Vandaar deze tekst aan de Vereniging van Vlaamse Journalisten.
Laat me het heel eenvoudig houden. Waar is de pers naartoe? Die wordt toch verondersteld kritisch te zijn? Nu gaat het bijvoorbeeld over coronamoeheid. Maar niemand schijnt in vraag te stellen dat alle maatregelen maar één doel hadden: zorgen dat ons gezondheidssysteem niet ten onder gaat. Vandaag is dat niet meer zo - er wordt gesproken over besmettingen eerder dan ziekenhuisopnames. Terwijl er altijd werd gezegd dat het ging over "flatten the curve" en niets meer. Allemaal vergeten? Allemaal niet meer belangrijk? Wie confronteert zowel de experten als de politici eens met die uitspraken?
En zulke uitspraken zijn legio, dus er kan genoeg kritisch gerapporteerd worden. Waar zijn de journalisten die de virologen in het nauw drijven? Die Mark Van Ranst tegen de muur laten rijden? Mogelijkheden genoeg want consequent zijn ze helemaal niet.
Help. We willen onze pers terug. Niet links, niet rechts, wel kritisch.
Reacties
Een reactie posten