De dodende politiek

Dat er geen afstandsonderwijs is de volgende week, komt omdat er iemand de beslissing verkeerd had opgeschreven en toen dat in de pers zo verscheen de politiek blijkbaar teveel schrik had om te zeggen dat dit niet zo was. Dat er wel afstandsonderwijs moest komen. Maar ... ze durfden niet.

En dan wordt er in het nieuws op VTM beweert (op basis van 700 mails met vragen voor de minister van Binnenlandse Zaken) dat er blijkbaar een grote meerderheid gewonnen is om veel strengere maatregelen te nemen. Hoe bedoel u? De "zwijgende meerderheid" is het kotsbeu. Die willen niet dat er telkens weer een chaos ontstaat omdat niemand meer weet wat er nu eigenlijk juist beslist is. Die wil die maatregelen liever kwijt dan rijk. Mogen we nog verantwoordelijk zijn voor onszelf?

Net gelezen (in Knack): wie heeft er ooit beslist dat onze ouderen allen moeten sterven? Goede vraag. Antwoord? 

Eindelijk hebben ook de experten van ons, mensen, hun mening gegeven (de psychologen en psychiaters, de sociologen enz.). En die is vreselijk. Er is al meer dan eens de vraag gesteld of de remedie niet erger is dan de ziekte. Hier blijkt duidelijk: dat is ze. Moeten we mensen redden en daardoor een hele generatie jongeren geestelijk doden? Het wordt tijd dat het afwegen van wat wel en niet kan een keer gebeurt ZONDER enkel naar de virologen te luisteren. 

Leven zonder risico bestaat niet. Dat risico moeten we eindelijk terug nemen, ten voordele van de generatie van 0 tot 30 jaar, die nu zodanig beschadigd zullen/kunnen worden dat ze geen hele mens meer kunnen en mogen worden. En dan spreek ik nog niet over de generaties van 31 tot 110 jaar.

Vanuit een hotelletje ...